the day after

Maandag rond 16:30 de beentjes wat gaan loslopen samen met mijn trainingsmaat Rudy. Hij had zondag moeten werken, anders was hij erbij geweest in Lommel. Rudy kwam thuis al binnen met de uitspraak "waar is die atleet dat ik hem eens ne dikke kus geef voor z'n prestatie". Ik heb toen toch in de berging nog maar wat getreuzeld met mijn veters te binden ;-)
Voor de een moet je het podium halen om een kus te krijgen, een ander vond die eerste "come-back-cross" al voldoende.
Tijdens het loslopen - benen voelden redelijk goed aan, veel minder last van de spikes dan 14 dagen geleden - nog wat nagekeuveld.
Toc h wil ik niet gaan weven: beter dan afgelopen zondag kan ik niet meer, en misschien was dat wel enige optreden, want hoe verwerkt de knie dit de volgende dagen?
En niet alleen de knie, ook de fysieke toestand: op school al heel wat zieken, en dan is het nooit veraf. Voel het ook al beetje...
Hopelijk kunnen we straks intervallen, om laatste crossresten eruit te lopen.