4 masters laten je meegenieten van hun loopmomenten, hun fysieke afzien, hun levenswijsheden die aan de oppervlakte komen tijdens het lopen, ...

05 februari 2006

Een echte cross

Ben net terug van Provinciaal kampioenschap veldlopen in Dilsen.
Dat was eens -voor zover ik dat nog kan inschatten - een echte cross.
Parcours op plaatsen erg vettig (ontdooide bovenlaag), en dan hadden ze enkele lussen voorzien op een stuk 'groen', waar zelfs de koeien op 4 poten moeite zouden hebben om veilig door te geraken.
En als je dan op weer wat beloopbare stroken 'dolomiet' liep, was het één lang stuk vals plat, wat knokken was, gevolgd door een stuk 'valse' afdaling, waar je gas moest geven om erbij te blijven.
Neem daar nog een felle regenbui bij net voor de start en nog eentje in de laatste ronde.
Dus alles aanwezig om van een echte cross te spreken.

Mijn start was goed, moest daarna aantal lopers laten passeren in de kleine aanvangsronde, waar ik in een scherpe drassige bocht ook nog mijn voet omsloeg, vreemd genoeg naar binnen, nog nooit voorgehad.
In de eerste 2 grote rondes heb ik toch wat plaatsen terug gewonnen, ik bleef Erik Gerits voor me uit zien lopen (dikke 50m schat ik).
In de 3de en 4de ronde was het knokken geblazen, mijn maag trok pijnlijk samen, en ik ben de Waalse loper dankbaar die me die 2 rondes heeft meegesleurd!
Nog steeds kon ik Erik Gerits voor me zien lopen, ik dacht dat hij het wat rustig aan deed, maar nadien zei hij dat hij toch voluit gegaan was.
Ken de juiste tijden nog niet, maar ik denk dat ik, ondanks de pijnlijk aanvoeldende laatste 2 rondes, toch vrij goed gelopen heb, gezien het beperkte verschil met Erik G. Dat groepke heeft laatste 300m nog wel flink gespurt, terwijl ik gewoon uitgebold heb achter de Waal, achter ons was niemand te zien. Ik zou trouwens mijn spurtwapen dit keer toch niet hebben kunnen bovenhalen!

Aan de aankomst zei een official dat ik eerste M50 was, uit dankbaarheid voor mijn Waalse haas (neen, niet haan) zoende ik hem op zijn kletskop!
Maar bij een official beetje verder waar we het wedstrijdkaartje moesten afgeven, zag ik al eenzelfde kleur als mijn kaartje in het hoopje zitten.

Dus was ik tweede, maar zeker tevreden, want beter had ik niet gekund.
Zelfs niet indien ik afgelopen week niet ziek zou zijn geweest.
Of er nog oooit een vervolg aan het crossverhaal komt...?
Ben toch echt diep moeten gaan deze keer, meer dan in Lommel.
Deze week bouw ik in elk geval - uit respect voor mijn knie - een rustweek in!

3 Comments:

Anonymous Anoniem said...

congratulations

proficiat forest,knappe prestatie...je ziet 'krakende wagens...', realiseer me trouwens nu dat er op 'krakende neusholten'zo niets bestaat, tot één dezer dagen,jo.sch

10:29 p.m.

 
Anonymous Anoniem said...

we hebben eruit gehaald wat erin zat

meer moet dat niet zijn

proficiat

1:42 p.m.

 
Anonymous Anoniem said...

goede start

12:07 a.m.

 

Een reactie posten

<< Home