4 masters laten je meegenieten van hun loopmomenten, hun fysieke afzien, hun levenswijsheden die aan de oppervlakte komen tijdens het lopen, ...

13 februari 2006

Gedwongen rust ...

Een weekje rust had ik me voorgenomen: zowel qua training als op de blog.
Rustig de inspanningen van de laatste weken verteren, en dan zondag misschien opnieuw wedstrijdje meepikken.
Ik had een uitnodiging voor de "Heytse cross" (Heythuizen Nederland) ontvangen, en in Valkenswaard was er de Wedertcross.
Aangezien ik nu bij de M50 uitkom, en afgelopen jaren enkele keren Midden-limburgs Avondloop criterium gewonnen had bij M45, (laatste criterium zelfs in de meeste wedstrijden vor de eerste M40) wilde ik wel eens testen hoe groot de concurrentie in Nederland is. Met het oog op de stratenlopen...

Onverwacht kun je weer lopen, zelfs snelheid trainen, en die 2 crossen geven dan aan dat je zelfs erg goed meedraait, slechts handvol seconden toe moet staat op de jonge veteranen van de club, je begint weer te dromen.
Ik had me de hele week zo rustig gehouden, dat ik eigenlijk zin had om zondag in Valkenswaard te gaan lopen. Vrijdag nog rustig maffiatoerke, en we waren fris voor zondag.

Maanden met vallen en opstaan gebouwd aan de conditie, enkele goede resultaten waren genoeg om een jaar miserie te doen vergeten.
Maar sommigen dromen zelfs tijdens de training, menen dat ze verwikkeld zijn in een "Battle-run", en schakelen iedereen uit die voor hun loopt. Dat mij dat dan weer net moet overkomen. Van crossen geen sprake!

Was al blij dat ik zondag terug beetje kon joggen op vlakke weg.


Het mag de laatste jaren niet meer zijn voor mij, op een of andere manier blijft de tegenslag achtervolgen.
Seffens nog eens proberen met tapeke om wat los te lopen.
Ze zijn nog niet van me af, ook al kan mijn knie maar 4 of 5 keer training per week aan. We kunnen dit tegenslagske ook nog wel aan.

En als het meezit nemen we een van de volgende weken een croske of stratenloop in Holland alsnog mee!