Teutenbosloop

Zo ziek als "de" hond

Al kort na de bosloop zondag ziekjes (wat verklaart dat het daar niet lekker liep), en steeds erger.
Zels Uscha (onze Golden Retriever) is voor het eerst zolang we haar hebben (9 jaar) ziek: elke nacht wil ze om het uur naar buiten... diarree!
Zelf ziekjes en dan al 3 nachten geen nachtrust... daar word je zeker niet beter van.
Van lopen komt er dus helemaal niets in huis, geen zin in trouwens, zolang ik me niet beter voel.

Maffiatoer eist slachtoffers

Ondertussen blijkt de naam die ik onze vrijdagtoer gegeven heb op de blog, al ingeburgerd bij heel wat SACN-leden: de maffiatour.
Afgelopen vrijdag leek het wel of de maffia achter ons aanzat.
We vertrokken met negen, en al vanaf het begin was het tempovrij behoorlijk. Geen cross in het weekend, dus niemand die zich moest inhouden. Rudy en Sus hadden donderdag echter veteranencross gehad bij het leger, op een erg zwaar parcours, dus je zou verwachten dat die zich wel koest zouden houden.
Nog voor de maffiawijk kon ik de kop niet meer houden, en kwamen Sus en Rudy de neus al eens aan het venster steken.
Plots ging het tempo steeds sneller en sneller...zaten ze achter ons aan? Het leek dat ze ons één voor één wilden uitschakelen, want ons groepke werd steeds kleiner. Uit de wijk waren we nog maar met zes: Jan, Jean E en Julien waren uitgeschakeld. Van die zes waren enkelen wellicht ook al "geraakt". Na het fietspad was Jean H eraan voor de moeite en onder de brug begaf Ronny.
Rudy en Sus bleven vooraan het tempo nog steeds opdrijven, wellicht terend op hun legerervaring om de vijand te ontlopen!
Eric G hield het even verder voor bekeken en werkte de rest rustig af, Rudy deed hetzelfde bij het begin van de brug. Sus legde bergop de lat nog wat hoger, zodat ik van geluk mocht spreken dat hij boven aan de brug op me gewacht heeft om dan samen in redelijk tempo het laatste stuk tot aan de sporthal af te werken (in een nieuwe snelste seizoenstijd van 51'14", vorige was 54'12").

Doch de maffiatour had nog meer schade aangericht. Zaterdagavond 18u bleek Rudy geveld: uitgeteld en niet in staat om zondag bosloop in Neerpelt mee te lopen. Het plan om samen met Rudy 6km tempo te lopen op de bosloop in duigen.
Nu zou ik het alleen moeten doen, want Erik G en Sus zouden het wat rustiger aan doen gezien de cross van Genk komende zaterdag.
Ik wilde snel starten, maar voelde al onmiddellijk dat ik niet van de rest kon weglopen zoals ik gewild had, en een tempo van 3'30/km was heel veraf! Moest al onmiddellijk aan Erik G. zeggen dat de benen niet meewilden. Maar goed dat Sus en Erik G - blijkbaar moeiteloos - me vergezelden zodat het tempo beetje aanvaardbaar bleef. Sus liep voor een keer eens verstandig en liet ons in de 2de ronde wijselijk gaan. Eric G. zorgde ervoor dat ik na 6km toch nog gemiddeld 3'45"/km haalde. Maar ik hield er een slecht gevoel aan over en eenmaal thuis leek ik ook geveld ten gevolgde van een te hevige maffiatour.

Volgende vrijdag toch wat bodyguards zorgen die vooral ons allemaal gaan intomen!

"Zwart"lopen

Vergadering op school, dus kon niet gaan trainen.
Onvoorzien wordt vergadering afgelast.
Met fiets eerst de wind trotseren, wat omweg gemaakt door met collega mee te fietsen. Door de bossen op Rooie Pier - fiets met moutainbike - maar dat viel al wat tegen!
Voet is beter, dus wat snelheid zou wel kunnen.
Wilde op fietspad naar Eksel en terug...
Maar na wat inlopen, werd het al redelijk donker, en toen ik aan eerste snelheid begon zag ik amper fietspad nog. En aangezien Casio-horloge al tijdje stuk is, kon ik geen "biep" instellen om tijd in te geven. Tijd op hartslagmeter aflezen was onbegonnen werk: zwarte cijfers in het donker...
Dan maar eerste stuk op gevoel.
Nadien toch maar overgegaan op fietspad richting Kleine-Brogel.
In totaal 6 stukskes snelheid gedaan, niet echt geweldig, maar de regen deed me toch aangeven dat het genoeg geweest was.

Vandaag zit trainen er zeker niet in, bijscholing in Diepenbeek.

Gedwongen rust ...

Een weekje rust had ik me voorgenomen: zowel qua training als op de blog.
Rustig de inspanningen van de laatste weken verteren, en dan zondag misschien opnieuw wedstrijdje meepikken.
Ik had een uitnodiging voor de "Heytse cross" (Heythuizen Nederland) ontvangen, en in Valkenswaard was er de Wedertcross.
Aangezien ik nu bij de M50 uitkom, en afgelopen jaren enkele keren Midden-limburgs Avondloop criterium gewonnen had bij M45, (laatste criterium zelfs in de meeste wedstrijden vor de eerste M40) wilde ik wel eens testen hoe groot de concurrentie in Nederland is. Met het oog op de stratenlopen...

Onverwacht kun je weer lopen, zelfs snelheid trainen, en die 2 crossen geven dan aan dat je zelfs erg goed meedraait, slechts handvol seconden toe moet staat op de jonge veteranen van de club, je begint weer te dromen.
Ik had me de hele week zo rustig gehouden, dat ik eigenlijk zin had om zondag in Valkenswaard te gaan lopen. Vrijdag nog rustig maffiatoerke, en we waren fris voor zondag.

Maanden met vallen en opstaan gebouwd aan de conditie, enkele goede resultaten waren genoeg om een jaar miserie te doen vergeten.
Maar sommigen dromen zelfs tijdens de training, menen dat ze verwikkeld zijn in een "Battle-run", en schakelen iedereen uit die voor hun loopt. Dat mij dat dan weer net moet overkomen. Van crossen geen sprake!

Was al blij dat ik zondag terug beetje kon joggen op vlakke weg.

Het mag de laatste jaren niet meer zijn voor mij, op een of andere manier blijft de tegenslag achtervolgen.
Seffens nog eens proberen met tapeke om wat los te lopen.
Ze zijn nog niet van me af, ook al kan mijn knie maar 4 of 5 keer training per week aan. We kunnen dit tegenslagske ook nog wel aan.

En als het meezit nemen we een van de volgende weken een croske of stratenloop in Holland alsnog mee!

Nog met twee aan de fietsbrug.

Ik arriveer als eerste aan de fietsbrug om klokslag halftien.Als ik vanaf de brug het jaagpad langs het kanaal aftuur zie ik naderend gezelschap.Het is Rudy.Hij komt van de wacht,heeft zijn vrouw goede morgen gewenst en is dan vertrokken naar zijn eerste afspraak van de dag.We wachten enkele minuten,maar gezien het mijn gewoonte is mij trainingsmaats zoveel mogelijk uit te schakelen blijven we met twee. Jeanke heeft het aan zijn ribben en Eric heb ik vrijdagavond uitgerangeerd door Rudy tegen hem op te duwen.
We besluiten de kleine ronde van het Hageven te lopen in tegengestelde richting dan wel.Achteraf bij thuiskomst blijkt dat we er toch bijna een uur hebben over gedaan.
Nu zou ik het landschap moeten beschrijven maar we lopen de eerste 5 km flink door en dan zie je eigenlijk niet veel.Zowat halfweg bij de doortocht van het Hageven besluiten we een rustpauze in te lassen.Het geeft de kans om wat rond te kijken.
Je ziet twee knuppels die voorzichtig over een gladde knuppelweg lopen tussen vergane ,lichtbruine rietstengels ,uitdeinend in een grote waterplas waarop enkele verloren, wilde eenden rondzwemmen.(plastisch)
Uit het Hageven duikelend trekken we het tempo weer wat op.
Eénlijner van de dag.Rudy :"Een dag zonder lopen is een verloren dag" De man zal vandaag maar een uur slapen,omdat zij zoon namiddag in Heppen gaat koersen.(Lees dit aandachtig jongelui)
Ik heb besloten om elke keer een verslag te maken voor de blog als ik een boek uit heb.Dit weeken heb ik 'De Da Vinci Code' van Dan Brown beeindigd.Een prachtig boek met een nogal belabberd slot.zoals bij veel boeken.Het boek is hier te huur.

Man met soms nog jongensachtig gedrag.
Gandhi

Een echte cross

Ben net terug van Provinciaal kampioenschap veldlopen in Dilsen.
Dat was eens -voor zover ik dat nog kan inschatten - een echte cross.
Parcours op plaatsen erg vettig (ontdooide bovenlaag), en dan hadden ze enkele lussen voorzien op een stuk 'groen', waar zelfs de koeien op 4 poten moeite zouden hebben om veilig door te geraken.
En als je dan op weer wat beloopbare stroken 'dolomiet' liep, was het één lang stuk vals plat, wat knokken was, gevolgd door een stuk 'valse' afdaling, waar je gas moest geven om erbij te blijven.
Neem daar nog een felle regenbui bij net voor de start en nog eentje in de laatste ronde.
Dus alles aanwezig om van een echte cross te spreken.

Mijn start was goed, moest daarna aantal lopers laten passeren in de kleine aanvangsronde, waar ik in een scherpe drassige bocht ook nog mijn voet omsloeg, vreemd genoeg naar binnen, nog nooit voorgehad.
In de eerste 2 grote rondes heb ik toch wat plaatsen terug gewonnen, ik bleef Erik Gerits voor me uit zien lopen (dikke 50m schat ik).
In de 3de en 4de ronde was het knokken geblazen, mijn maag trok pijnlijk samen, en ik ben de Waalse loper dankbaar die me die 2 rondes heeft meegesleurd!
Nog steeds kon ik Erik Gerits voor me zien lopen, ik dacht dat hij het wat rustig aan deed, maar nadien zei hij dat hij toch voluit gegaan was.
Ken de juiste tijden nog niet, maar ik denk dat ik, ondanks de pijnlijk aanvoeldende laatste 2 rondes, toch vrij goed gelopen heb, gezien het beperkte verschil met Erik G. Dat groepke heeft laatste 300m nog wel flink gespurt, terwijl ik gewoon uitgebold heb achter de Waal, achter ons was niemand te zien. Ik zou trouwens mijn spurtwapen dit keer toch niet hebben kunnen bovenhalen!

Aan de aankomst zei een official dat ik eerste M50 was, uit dankbaarheid voor mijn Waalse haas (neen, niet haan) zoende ik hem op zijn kletskop!
Maar bij een official beetje verder waar we het wedstrijdkaartje moesten afgeven, zag ik al eenzelfde kleur als mijn kaartje in het hoopje zitten.

Dus was ik tweede, maar zeker tevreden, want beter had ik niet gekund.
Zelfs niet indien ik afgelopen week niet ziek zou zijn geweest.
Of er nog oooit een vervolg aan het crossverhaal komt...?
Ben toch echt diep moeten gaan deze keer, meer dan in Lommel.
Deze week bouw ik in elk geval - uit respect voor mijn knie - een rustweek in!

You got me ...

Nog even aan het oppeppen op de tonen van "You got me rocking" van The Stones.
Ik voelde me gisteren gelukkig al wat beter dan de vorige dagen (net op tijd, het zal zijn dat ik braaf leef ?)
Vanmorgen 20' losgelopen en enkele versnellingen: het voelde niet slecht aan, maar was zeker niet het gevoel van voor de cross in Lommel.
Net belt Johan Schildermans nog dat hij zich niet lekker voelt en niet meegaat. Jammer, had echt gehoopt hem als haas te zien in de wedstrijd, maar ja, voor hem is het erger dat hij niet kan gaan lopen.
Nu snel me omkleden, nog eens langs de pot (allez, beter erop en erin denk ik) , en we zien wel wat het wordt.

Veteranenloop

Gisterenavond met groep Sacnners het klassieke vrijdagparcours afgelopen. Het tempo lag vrij rustig omdat in 't weekend het PK veldlopen op het programma staat, maar ook omdat er verschillende waren met lichamelijke klachten allerhande....
en er was een klacht(!) van iemand(?) die het slot van z'n gereedschapskist al jaren niet meer kan ontcijferen(lees NIET WIL) en ook graag zo'n slot op de stofzuiger en dweil had. Het woord VETERAAN was terug van toepassing. Maar geen nood, morgen zondag op het PK of op de Bosloop zijn het plots weer allemaal MASTERS van 'n zeer behoorlijk niveau....